کاش می دانستم چیست ...

این حس غریب !

کاش می فهمیدم ...

این دوگانگی تضاد را !

و ای کاش ...

کسی می فهمید دلیل پیچیدگی ام را !

تا من راحت من بودم !
...

کاش ساده بودم !

آن گاه برای رسیدن به من ...

معما حل کردن نمی خواست !

آنگاه من ...

نمی دیدم رفتن انسانهای خسته از حل معماهایم !

آنگاه من تنها نبودم !

آنگاه من تنها نمی ماندم با این پیچیدگی ها !

کاش ساده بودم !

ساده ها ...

ساده عاشق می شوند !

ساده زندگی می کنند !

ساده می میرند !

پیچیدگی از سادگی سخت تر است !

و همین طور زیبا تر !

افسوس که کسی این را نمی فهمد !

افسوس !

کاش کسی می فهمید زیبایی پیچیدگی را !

درک پیچیدگی از سادگی سخت تر است !

همین طور زیبا تر !

ای کاش کسی می فهمید این را ...

آن وقت من ...

تنها نبودم !

آن وقت من ...

نمی خواستم ساده باشم !

آن وقت من ...

دپار این دوگانگی تضاد نمی شدم !

نمی توانم ساده باشم !

شاید تنها بمانم !

شاید متفاوت باشم !

اما ...

می خواهم پیچیده بمانم !

در پیچیدگی لذت آسان رسیدن نیست !

اما ...

لذت سخت به دست آوردن همیشه با توست !

پیچیده ها ...

سخت به دست می آورند و سخت فراموش می کنند !

اما ...

ساده ها ...

ساده به دست می آورند و ساده فراموش می کنند !

به راستی که گاهی ...

هیچکس بودن بهتر از هر کس بودن است !

نوشته شده در 22 / 7 / 1390برچسب:,ساعت 8:54 توسط افسانه| |